Sedert ongeveer een maand leef ik samen met mijn gezinnetje in Turkije. Was van plan om van in het begin een blog te maken, zodat familie en vrienden op de hoogte blijven van hoe we het hier maken. Om de één of andere reden was er in het begin weinig tijd.
Gisteren zijn we gaan vissen samen met een vriend van Hüseyin en diens familie. Eerst met de boot ergens gestopt en daar werden de vislijnen uitgehaald. Hüseyin heeft die dag geen enkele vis gevangen en ik heb voor het eerst ook geprobeerd en na tien minuten had ik al een visje (geen grote, maar ik was wel megatrots). Heb gezegd tegen Hüseyin dat indien ik de ganse dag had gevist, we wel een megavangst zouden gehad hebben. Ah ja, hij had een ganse dag gevist en had geen enkel visje en ik maar tien minuten en één vis :) De rekening is gauw gemaakt he. Hoe dan ook, vissen is toch wel heel klein beetje saai. Toch als je niets vangt :) Nadien hebben ze nog aan het strand geprobeerd, maar ook daar ving Hüseyin bot. Gelukkig hadden de anderen wel meer geluk en ik denk dat we in totaal toch wel een stuk of tien vissen (waarvan één van mij indien dit nog niet duidelijk was) hebben gevangen en een stuk of vijf krabben. Ik heb aan het strand niet meer gevist, maar ben met Quinten een beetje gaan wandelen. Hij is zelf in het water ook geweest. Ik vond het nu niet bepaald warm genoeg om mij daaraan te wagen. Quinten heeft als een klein gekje rondgehuppeld op het strand en had een supergoede tijd. Terug op de boot heeft hij met de twee jongetjes (van een jaar of 14) die ook meewaren gespeeld. Het laatste stuk heeft hij zelf mogen sturen. Hij was megatrots en heeft me later verteld dat kinderen goede stuurders zijn :)
Vandaag is het Quintens eerste dag school (creche) en ik ben heel benieuwd hoe hij het daar gaat stellen. Als hij niet vergeten is wat er allemaal is gebeurd, schrijf ik morgen zeker hoe zijn dag daar is geweest.
Groetjes uit Dalyan
